کاربرد بتن های پلیمری + مشخصات فنی آن

 

 بتن پلیمری (PC) یا بتن رزینی شامل یک اتصال دهنده پلیمری است که ممکن است ترموپلاستیک باشد، اما اغلب یک پلیمر ترموست و یک پرکننده معدنی مانند ماسه، شن، یا سنگ گسسته است. کامپیوترهای شخصی مقاومت بالاتری دارند. نسبت به بتن سیمانی پرتلند معمولی مقاومت بیشتری در برابر مواد شیمیایی و خورنده، جذب آب کمتر و پایداری بالاتر در برابر پدیده یخ زدگی و ذوب دارند.

بتن اصلاح شده با پلیمر

بتن های پلیمری اصلاح شده را می توان به دو دسته تقسیم کرد:

الف) بتن های پلیمری تزریقی

ب) بتن پلیمری سیمانی

نوع اول با تزریق یک نوع مونومر به بتن سخت شده سیمانی پرتلند پیش ساخته که بعداً به پلیمر جامد تبدیل می شود به دست می آید. برای تولید نوع دوم از قسمتی از سیمان چسب مخلوط با بتن و پلیمر جلوگیری می شود. هر دو نوع در مقایسه با بتن معمولی در برابر پدیده یخ زدگی - ذوب مقاومت بیشتری دارند. اگر چه بتن ساخته شده با سیمان پرتلند به دلیل خواص فیزیکی خوب و به تبع آن قیمت پایین‌تر یکی از پرمصرف‌ترین مصالح ساختمانی محسوب می‌شود، اما دارای معایبی از جمله مقاومت خمشی کم، کرنش شکستگی کم، امکان آسیب ناشی از یخبندان و مقاومت شیمیایی است. . در موارد خاص، این نقاط ضعف بتن را می توان با استفاده از پلیمرهای آلی یا رزین به عنوان جایگزین یا با کمک سیمان پرتلند برطرف کرد. این مواد دارای مزایای بسیاری از جمله: مقاومت بیشتر، دوام بیشتر، مقاومت بیشتر در برابر خوردگی، نفوذپذیری آب کمتر و مقاومت بیشتر در برابر پدیده یخ زدگی و ذوب متوالی هستند. سه نوع اصلی از مواد کامپوزیت پلیمری وجود دارد: الف) پلیمر تزریقی ب) بتن پلیمری-سیمانی ج) بتن پلیمری.

تفاوت بین این سه دسته برای مهندس طراح مهم است تا بتواند متریال مناسب را برای برنامه مورد نظر انتخاب کند.

الف) بتن پلیمری تزریقی با تزریق یک مونومر با ویسکوزیته کم به داخل یک بتن پرتلند پیش ساخته سخت شده تولید می شود و این مونومرهای تزریقی تحت تأثیر عوامل فیزیکی (اشعه ماوراء بنفش یا گاما) یا شیمیایی به پلیمر جامد تبدیل می شوند. بودن . بتن پلیمری تزریقی از بتن معمولی به شرح زیر تولید می شود:

ابتدا هوا از منافذ باز خارج می شود، سپس منافذ باز با انتشار یک مونومر با ویسکوزیته کم اشباع شده و مونومر یا ترکیبی از پلیمر-مونومر در محل پلیمریزه می شود که با استفاده از روش های اقتصادی و معمولی انجام می شود. مواد و روش ها. می دهند . عارضه مهم این مواد این است که بخش زیادی از حجم فضای خالی با پلیمرهایی پر می شود که یک شبکه پیوسته تقویت کننده را تشکیل می دهند. این سازه بتنی ممکن است در لایه های مختلف یا فقط در یک لایه سطحی تزئین شود که بستگی به استحکام یا دوام مورد نیاز سازه دارد. مهمترین عامل نامطلوب برای استفاده از این محصولات، قیمت نسبتاً بالای آنها است، به طوری که مونومر به کار رفته در آنها گران بوده و فرآیند تولید پیچیده تر از بتن اصلاح نشده است. نتیجه تزریق بتن بهبود قابل توجه مقاومت کششی، فشاری و ضربه ای، تقویت دوام و کاهش نفوذپذیری در برابر آب و محلول های نمکی آبی مانند سولفات ها و کلریدها است. مقاومت فشاری می تواند از 35 مگاپاسکال به 140 مگاپاسکال افزایش یابد. کاهش سرعت جذب آب نیز کاهش می یابد. همچنین مقاومت در برابر پدیده ذوب یخ به میزان قابل توجهی تقویت می شود. لازم به ذکر است که با تزریق بخار به بتن که نسبت مقاومت فشاری به چگالی آن تقریباً سه برابر فولاد است، می‌توان به مقاومت بیشتری دست یافت، اگرچه مدل الاستیسیته به طور متوسط ​​بزرگتر از بتن پلیمری تزریقی با بخار است، اما کرنش حداکثر در شکست بالاتر است.

مونومرهایی که بیشترین کاربرد را در تزریق بتن دارند، وینیل ها هستند، مانند متیل متاکریلات، آکریلونیتریل استایرن و تی بوتیل استایرن دونیل استات. سیستم های مونومر اکریلیک مانند متیل متاکریلات و ترکیبات آن با اکریلونیتریل ها برای تزریق ترجیح داده می شوند زیرا دارای ویسکوزیته کم، خواص رطوبتی خوب، واکنش پذیری بالا و قیمت نسبتا پایین هستند. در نتیجه محصولاتی با خواص بهتر و کارایی بیشتر وجود خواهند داشت.

در صورت استفاده از تزریق مونومرهای دوکاره، یک شبکه پیوند متقاطع در منافذ ایجاد می شود که در نتیجه مقاومت مکانیکی، حرارتی و شیمیایی به شدت افزایش می یابد. از کاربردهای بتن تزریقی در ساختمان ها و کارهای ساختمانی می توان به سقف های سازه ای، سازه های با کارایی بالا، لوله های فاضلاب، مخازن ذخیره آب دریا، تاسیسات نمک زدایی و آب مقطر، سازه های دریایی، پانل های دیواری پیش ساخته، پوشش های تونل اشاره کرد. ، بخش های پیش ساخته تونل و استخر. بتن های تزریقی تا حدی برای محافظت از پل ها و سازه های بتنی در برابر فرسودگی و سایش استفاده می شوند. همچنین در ترمیم فرسودگی سازه های ساختمانی مانند پانل های سقف و کف گاراژهای زیرزمینی و کف پل ها استفاده می شود.

ب) بتن پلیمری- سیمانی: بتن اصلاح شده ای است که بخشی از سیمان چسبنده با پلیمرهای مصنوعی جایگزین می شود. این محصول از ترکیب یک مونومر، پیش پلیمر-مونومر با شیره پلیمری در داخل بتن سیمانی تولید می شود. پلیمریزاسیون مونومرها و پیش پلیمر-مونومر نیز با افزودن یک کاتالیزور به مخلوط انجام می شود. تکنولوژی این فرآیند بسیار شبیه بتن معمولی است. بنابراین می توان بتن پلیمری – سیمانی را در محل مورد نظر ریخت. لازم به ذکر است که بتن پلیمری تزریقی معمولاً به عنوان سازه های پیش ساخته استفاده می شود. خواص بتن پلیمری سیمانی تولید شده توسط بتن اصلاح شده با پلیمرهای مختلف از ضعیف تا کاملا مطلوب متفاوت است. خواص سست بودن محصولات به ناسازگاری بیشتر پلیمرها و مونومرها با بخشی از اجزای مرکب بتن آنها نسبت داده می شود. خواص بهتری نیز با استفاده از پیش پلیمرهایی مانند پلی استر غیر اشباع که با استایرن یا اپوکسی ها به صورت عرضی پیوند داده شده اند، ایجاد می شود. برای دستیابی به بهبود واقعی و اساسی تر، نسبت زیادی از پلیمرها از بتن اصلاح نشده مورد نیاز است که با افزایش قیمت قابل توجیه نیست. نتیجه اصلاح بتن با روش پلیمری، بهبود خواص با هزینه مناسب است. بنابراین، در حال حاضر انواع مختلفی از آب میوه ها برای استفاده در محصولات و ملات های بتن پلیمری-سیمانی موجود است. فرآوری شیره بتن پلیمری - سیمانی با بتن معمولی متفاوت است، زیرا پلیمر لایه نازکی را روی سطح محصولات تشکیل می دهد، بخشی از رطوبت داخلی حفظ می شود که برای ادامه هیدراتاسیون سیمان لازم است و به دلیل اینکه این فیلم با تشکیل نازک، عمل آوری آب برای این محصولات به طور کلی کمتر از بتن معمولی است. به طور کلی، بتن های پلیمری سیمانی ساخته شده از شیره پلیمری چسبندگی بسیار خوبی با آرماتورهای فولادی و بتن های قدیمی نشان می دهند. پلاستیسیته خوب، مقاومت در برابر نفوذ آب و محلول‌های نمکی آبی، مقاومت در برابر پدیده‌های انجماد و ذوب از دیگر خواص آنها است، مقاومت خمشی و استحکام (چقرمگی) آنها نیز معمولاً بیشتر از بتن اصلاح نشده است و مدل کشسانی آنها نیز می‌تواند بیشتر باشد. . انقباض ناشی از خشک شدن بتن پلیمری سیمانی اغلب کمتر از بتن معمولی است. متوسط ​​انقباض به نسبت آب به سیمان، مقدار سیمان، مقدار پلیمر و شرایط فرآوری بستگی دارد. کاربرد اصلی بتن پلیمری-سیمانی حاوی شیره در موارد زیر است:

سطح پشت بام ها، زیرا بدون گرد و غبار و نسبتا ارزان هستند. به دلیل انقباض کم، مقاومت در برابر نفوذ مایعات مختلف مانند محلول های آب و نمک و چسبندگی خوب با بتن قدیمی، مخصوصاً برای کف های نازک 25 سانتی متری، پوشش های بتنی پل، پوشش های ضد زنگ، تعمیرات و وصله بتن. مناسب هستند.

ج) بتن پلیمری: بتن رزینی حاوی یک چسبنده پلیمری است که ممکن است ترموپلاستیک باشد، اما اغلب یک پلیمر ترموپلاستیک و پرکننده معدنی مانند ماسه، شن یا سنگ گسسته، مقاومت بالاتر، مقاومت بیشتر در برابر مواد شیمیایی و خورنده است. نسبت به بتن سیمانی پرتلند، جذب آب کمتر و پایداری بالاتری در برابر پدیده یخ زدگی و ذوب شدن دارند. کامپیوترهای شخصی مواد کامپوزیتی هستند که چسب آن کاملاً از پلیمرهای مصنوعی تشکیل شده است که اشکال مختلفی از آنها مانند بتن رزینی مصنوعی، بتن رزینی پلاستیکی یا بتن رزینی ساده شناخته شده است. با توجه به استفاده از پلیمر به جای سیمان پرتلند، افزایش قیمت واقعی خواهد داشت، بنابراین پلیمرها تنها در مواردی باید استفاده شوند که خواص فوق العاده آنها، هزینه کمتر نیروی کار در جابجایی و جابجایی با قیمت بالای آنها قابل توجیه باشد. بنابراین برای یک طراح و مهندس آگاهی کافی از قابلیت های رایانه های شخصی و انتخاب یکی از آنها با توجه به کارایی و صرفه جویی محصول برای استفاده و محدودیت های خاص حائز اهمیت است.

بتن پلیمری شامل یک پرکننده معدنی و یک اتصال دهنده پلیمری است، اگرچه زمانی که از آن به عنوان پرکننده استفاده می شود، ترکیب مورد نظر به ملات پلیمری نسبت داده می شود. از دیگر پرکننده ها می توان به موارد زیر اشاره کرد: سنگ های شکسته، ماسه، سنگ آهک، گچ، سیلیس نرم، گرانیت، کوارتز، خاک رس، کف شیشه ای، سنگدانه های فلزی و به طور کلی از هر ماده خشک، ضد آب و جامد می توان به عنوان پرکننده استفاده کرد. در تولید رایانه های شخصی، یک مونومر یا سخت کننده و یک کاتالیزور با پرکننده ها مخلوط می شوند. سایر مواد افزوده شده به مخلوط شامل نرم کننده ها و بازدارنده های آتش و گاهی مواد افزودنی دوبرابر کننده سیلان برای افزایش استحکام پیوند بین ملات پلیمری و پرکننده ها می باشد. به منظور دستیابی به پتانسیل کامل محصولات بتن پلیمری برای مصارف خاص، از الیاف آرماتورهای مختلف استفاده می شود. این تقویت کننده ها عبارتند از: الیاف شیشه، پشم شیشه، الیاف فلزی و شبکه های سیمی. زمان تنظیم و زمان افزایش حداکثر مقاومت در رایانه های شخصی را می توان به راحتی با یک تغییر کوچک در دما یا سیستم کاتالیزور از چند دقیقه به چند ساعت تغییر داد.

ترکیب و عملکرد بتن های پلیمری به طور کلی دارای خواص زیر است:

مقاومت خوب در برابر حملات شیمیایی و سایر مواد خورنده، خاصیت جذب آب کم، مقاومت خوب در برابر سایش و پایداری و پایداری در برابر پدیده یخ زدگی و ذوب شدن و همچنین مقاومت بالای بتن پلیمری نسبت به بتن سیمانی پرتلند، مجاز به استفاده تا 50 ٪ کمتر از مواد به ما می دهند. این شرایط بتن پلیمری را در سطح رقابتی با بتن سیمانی پرتلند در کاربردهای خاص قرار می دهد.

پلیمرهایی که اخیراً مورد استفاده قرار گرفته‌اند به چهار دسته تقسیم می‌شوند: الف) متیل متاکریلات ب) پیش پلیمر پلی استر - استایرن ج) سخت کننده پیش پلیمر اپوکسی د) الکل فورفوریل

بتن پلیمری از نظر مقاومت در برابر مواد شیمیایی مانند اسید هیدرولیک و محلول های قلیایی و سولفات موجود در محیط های صنعتی بسیار بهبود یافته است. بتن پلیمری و پلی استری نسبت به بتن پلیمری اپوکسی مقاومت اسیدی بیشتری دارد، در حالی که مقاومت کمتری نسبت به اپوکسی در برابر محلول های قلیایی دارد.

مشخصات، کاربرد، مزایا و روش استفاده از بتن پلیمری DEZOFLOW 650

Dezoflow 650 ملات یا بتن اپوکسی سیال و بدون حلال است که برای تحمل بارهای فعال و با کاربردهای فراوان طراحی شده است.

Dezoflow 650 برای ضخامت های 10 تا 150 میلی متر مناسب است. این محصول به صورت سه جزئی تحویل می شود و به راحتی در کارگاه مخلوط می شود و ملات به دست می آید.

برنامه های کاربردی :

- اتصال ریل و کابل

- پایه ماشین های جدید و قدیمی

- پر کردن فضای خالی زیر شاسی و پایه ها

- پرکردن سازه سوراخ ها و گودال های بتنی

- نصب تجهیزات ماشین آلات صنعتی که فشار ثابت و فعال دارند

- تثبیت ماشین های دینامیک روی پی

- عملکرد آرمیچرها

- تجهیزاتی که محلول های اسید یا شیمیایی را می ریزند

- تنظیم سطوح بتنی زیر طبقات

نکته ها :

نیازی به پرایمر ندارد
روانشناسی عالی داره
برای مدت طولانی موثر است
مقاومت کششی، خمشی و فشاری بالایی دارد
چسبندگی آن به بتن و فولاد عالی است
نصب سریع و کسب مقاومت
مقاومت بالا در برابر بارهای فعال و مواد شیمیایی
چروک نمی شود و می توان آن را روی سطوحی که در معرض رطوبت هستند اعمال کرد
بسته بندی :

دزوفلو 650 در بسته بندی های 20 کیلوگرمی عرضه می شود.

ویژگی های :

زمان موثر: در دمای 25 درجه سانتیگراد به مدت 70 دقیقه و در دمای 40 درجه سانتیگراد به مدت 40 دقیقه.

استحکام کششی: 7 روز، 15 مگاپاسکال

مقاومت فشاری: 7 روز، 104 مگاپاسکال

مقاومت خمشی: 7 روز، 27.5 مگاپاسکال

چگالی: 2000 کیلوگرم بر متر مکعب

سخت شدن: 7 روز در 25 درجه سانتی گراد و 3 روز در 40 درجه سانتی گراد

ترکیبات :

این محصول از رزین اپوکسی، بیسفنول A، سخت کننده مایع رقیق و سنگدانه های مخصوص تشکیل شده است که پس از اختلاط، ملات بسیار صافی را تشکیل می دهد و به راحتی قابل استفاده است.

پایداری شیمیایی :

پایداری Dezoflow 650 در برابر اکثر مواد شیمیایی خورنده زیر عالی است:

قلیاهای رقیق و ناخالص
اکثر اسیدهای رقیق
نفت و فرآورده های نفتی
آمونیاک
فرمالدئید
محلول های نمک
روغن های معدنی، چربی های گیاهی و...
روش :

آماده سازی سطح:

همانند سایر کاربردهای اپوکسی، آماده سازی سطح مناسب تأثیر مستقیمی بر عملکرد و دوام محصول دارد. سطوح بتنی باید سخت، پایدار، تمیز و عاری از پوسته، رنگ، روغن، گریس، روغن قالب و مواد فرآوری باشد. سطوح ناهموار ترجیح داده می شود. سطوح فلزی باید بدون زنگ زدگی، رسوب یا زنگ زدگی آماده شوند.

مخلوط کردن:

هرگز مواد را تقسیم نکنید. همچنین مقدار رزین را تغییر ندهید. آن را با همزن آرام مخلوط کنید. ابتدا اکتیواتور را به رزین پایه اضافه کرده و مخلوط کنید. اطمینان حاصل کنید که تمام مایع فعال کننده به رزین اضافه شده است.

قبل از اضافه کردن دانه ها آن را به مدت یک دقیقه هم بزنید. سپس تمام پودرها را به آرامی به مخلوط اضافه کنید و آن را هم بزنید تا ملات صاف و یکدستی به دست آید. توجه داشته باشید که هم زدن اضافی باعث ورود هوا به داخل ملات می شود.